magia piękna ..

.. ażurem mgły okrywam cierpienie

balsamem uśmiechu smaruję ból
otulam słońca złotymi promieniami

perłowe łzy jak diamenty szczęścia
czas przystaje na tę jedną chwilę

nasącza odczucia błogostanem

zmysły łaknąc wytchnienia i spokoju

chłoną subtelną magię piękna

niesamowitego zachodu słońca ..

zaczarowane chwile..

.. i płynę 

w puchatym 

obłoku snu

otulona 

aksamitem nocy

cichy szept

nieświadomie 

muska mnie

oddechem 

zaczarowanych

chwil ..

soczystość chwili..

.. obudził mnie, zsunął kołdrę snu

boski zapach rosy o poranku

kruchością dotyku musnęła ciało 

soczystość eterycznej chwili

kolejny spektakl w teatrze życia

roztacza się .. napełnia przestrzeń

uwodzą i wabią chwile doczesne

spokojem błogości lewituje zieleń

i .. tylko czasem pod strzechą nocy

w zwiewnej sukni z alabastrowej mgły  

tańczą pragnienia z marzeniami

odbijając się w lustrze życia..

zjawiskowa aura ..

.. mgła rozsnuła białą szatę nad ziemią 

wyczarowała zjawiskową aurę pomroki

gęste opary, wręcz nieprzeniknione

skrywają sekrety złudnych miraży 

przenikam w dziewicze ślady tajemnic

skondensowaną mgłą uśpionego świata

czuję empiryczne muśnięcia wilgoci

milczę, by nie zakłócić echa istnienia

kreuję marzenia i (nie)zrozumiałe słowa

nasączona cudowną feerią odczuć

 podziwiam urzekającą wjątkowość  

kreślę kształty niekończących uczuć ..

szmaragdowa granica..

..szelest drzew miesza się

z szelestem moich myśli

przez uchylone okno

zakrada się oddech mroku

noc kusi tajemną magią

graniczy z czymś niepojętym

tańczą we mgle szepty pragnień

gwiazdy spadają na pościel

oniryzmem zmącona cisza

zapach dzikiej wolności

z którym przekroczę

szmaragdową granicę
wyobraźni!

listki marzeń..

..pozostawiam skondensowany świat

wytapetowane ściany chorych słów

ułudę budowanych zamków na piasku

słyszę trzepoczące skrzydła myśli

szelest w zakamarkach duszy

melodię ciszy w pantomimie iluzji

wsłuchuję się w oddechy pragnień

w szmer padajacego deszczu

kołyszący listki moich marzeń

ocieram się o mgłę tęczowych barw

szepty drżą cichym westchnieniem

zmysłami chłonę smaki odczuć..

o poezji ?..

 ..brzaskiem zrodzoną
czasem jeszcze zaspaną
rozbudza pieszczotą
bałamutne słońce

srebrna poświata księżyca
bezkres gwiezdnego pyłu
płodzi zmysłowe dotyki
sekretną nagością nocy

mruczy swoją mantrę
aksamitnym łaknieniem
spływa weny stróżkami
niekończącego źródła

niepowtarzalnie kusząca
bywa zrodzona cierpieniem
drżąca cudną euforią
nienasycona..chimeryczna
- poezja..

fenomen stworzenia ..

.. przecudna szmaragdowa toń

mieni się w blasku słońca,

roztacza magiczny eliksir

zapach narodzin kwiatów,

emanują nutkami piękna

niezwykłe tęczowe bukiety,

zaskakuje niepowtarzalność

zniewalająca każdy zmysł,

aksamitne magiczne noce

boskie smaki miłości,

niepojęta szczęśliwość

fenomenu stworzenia ..

rzeźbię nicość..

.. nie potrafię już pisać

wyrażać swoich uczuć

nie umiem płakać

nie zwykłam narzekać

odbijam się echem

od toksyn świata

finezyjnie z maestrią

rzeźbię nicość ..