w ogrodzie duszy..

.. zanurzam się w pięknie
 magii barw i kształtów
promyków fantazji
nieziemskich widoków

odbite w lustrach życia
szepty ciepłych emocji
niczym wijące się pnącze
otulają czułym dotykiem

nawilżam paletą barw
każdy zakamarek duszy
podlewam zmysłowy ogród
pieszczotą zapachu i smaku ..

świeżość ..

.. zostawiłam za sobą wczoraj

aby przyodziać świeżość jutra

niewiarygodnie szczęśliwa

choć pełna sprzeczności,

niespiesznie idę do przodu

cofając w kolejnym zamiarze

pozornie obojętna

tętnię euforią radości

pełna afirmacji życia

tkwię w melancholii

dookoła odgłosy wrzawy

Ja kontempluję ciszę ..

.. może to prawda,

albo tylko iluzja,

w istocie prostolinijne

czy enigmatyczne? ..

- jestem, ale mnie nie ma ..