.. uszczkniętych skrawków magii
szeptów tkanych rosą miłości
niteczek zaczarowanych chwil
w niezwykłym ogrodzie życia
bezmiaru szlachetnego zdrowia
moc niesamowitych doznań
dobrocią utkanego czasu
smaków soczystego szczęścia
cudownej radości i uśmiechu
moc czułych otuleń miłości
tyle ile kropelek w morzu
zaścielonych pięknem dni
zawsze cudownych chwil
nie tylko w świąteczny czas
ale każdego dnia ! 💜
.. srebrem mieniące iskierki
chłód bieli otula skórę
w opuszkach fascynacji
szepty śnieżnego puchu
boskie arcydzieła natury
odurzają swym pięknem
pod butami skrzypią marzenia
transem zwilgłych pragnień..
niczym odciśnięte ślady
magia śniegu przenika duszę..
.. wplatam we włosy
balsam ciszy
nawlekam na palce
błogość spokoju ..
.. wtulona w ramiona
kojących odczuć
muskam niewidzialne
niteczki harmonii..
..miękkie obłoki
srebrzystego pyłu
unoszą oddechy
dziewiczych myśli..
..czasem
rodzi się o brzasku
niepowtarzalna intrygująca
bywa
nagością nocy spłodzoną
z jedwabnych muśnięć
jest
srebrną poświatą księżyca
w bezkresie gwiezdnego pyłu
niekiedy
spływa stróżkami weny
szeptem skrzydlatych marzeń
efemerycznie
zrodzona cierpieniem
momentami drżąca euforią
zawsze
wciąż nienasycona
chimeryczna i wyjątkowa
- poezja..
.. perfekcyjnie ukryta
gra na skrzypcach
w mojej duszy
czule pieści
nutkami melancholii
królowa niemocy
podstępna depresja ..
*
.. schowałam się
w ażurowych snach
mityguję chandrę
w eonach duszy ..
.. empatia
jest darem
czy przekleństwem?
*
..przywdziałam
fatałaszki nostalgii
za sprawą empatii..
..problemy innych
zgniatają ciężarem
przytłaczają duszę..
..czuję się omotana
jak w pajęczej siatce
albo w motylim kokonie..
*
..muszę odzyskać siły
na nowo odżyć
i.. znów być sobą ..
..myśli odleciały z oddechem wiatru
odczucia zasnęły w gałęziach drzew
spętana potwornym zmęczeniem
wsunęłam się we włosy ciszy
otulił mnie ażur błogiego spokoju
zastygłam w butonierce czasu..
.. roziskrzone krople rosy
nawilżają źdźbła traw
kryształowym szeptem
jeszcze tli się blady księżyc
noc niespiesznie znika
rozbudza nowy dzień
słońca promienie rozsnują
swój blask odbity echem
między byciem a zamyśleniem..
..czasami są intrygujące
niekiedy bywają tajemne
szepty z głębi imaginacji
płynące nieboskłonem
zagubione w czasoprzestrzeni
migoczą w ciszy nagich cieni
myśli błąkające się po omacku
pośród niesłyszalnych marzeń
fascynacja cudami świata
boskie tajemnice istnienia
olśnienie niezwykłością
przypomina chwilami mandorle..
.
