unikatowa przestrzeń..

.. tkam soczysty kobierzec

o zapachu różanych płatków

z szumem zielonych drzew

finezyjne pieszczoty wsnuwam

w szepty lśniących gwiazd

 pomruki księżyca oplatam 

 muśnięciem nocnego oddechu

układam empiryczne dotyki 

w witraże pięknych kształtów  

otulam nutą jedwabnej magii 

przewlekając zmysłowość

z  płatkami błogich uczuć   

i ..tworzę unikatową przestrzeń ..

- snu czy jawy ?

w cieniu smutku..

..włożyła suknię z cieni smutku

dusza, obleczona pajęczyną nicości

w lustrze odbijała się echem pustka

gdzieś w sennych źrenicach serca

snują się jeszcze cienie pragnień

i tli przyćmiony ogarek nadziei

rozczesywała długie włosy marzeń

wplatając kosmyki korali piękna

skropione rosą diamentowych łez..

* * 

..niech zalśni choć na jedną chwilkę 

taka maleńka kropelka szczęścia

i wypełni błogością każdy nerw..

w zakątkach duszy..

..poczułam delikatne muśnięcia pyłu

myśli w tęczowym blasku szeptów

szelest nieziemskich oddechów

kołyszący się w zwiewnym tańcu

szmaragdowe odcienie sukienki

odbijające w lustrze życia tafle chwil

rozsnuła się delikatna mgiełka 

nieznanym magicznym odczuciem

urzekła mnie zjawiskowa boskość

wędrówki w nieskalane zakątki duszy..

..zaczarowane chwile..

..podaruję Ci krople radości

uszczknę skrawek ażurowej magii

kuszący zapach z płatków róż

podaruję smak soczystego szczęścia

zaścielę miłością ciemność mroku

pójdziemy tam gdzie nikt nie chodził

by być pomimo wszystko

otulimy się ciepła pieszczotą

wsłuchamy w bicie swoich serc

dotykiem zaczarowanych chwil..

magia piękna ..

.. ażurem mgły okrywam cierpienie

balsamem uśmiechu smaruję ból

muskam złotymi promieniami słońca

perłowe łzy niczym diamenty szczęścia
czas przystaje na tę jedną chwilę

wprowadza odczucia w błogostan marzeń

zmysły łaknące wytchnienia i spokoju

chłoną subtelną magię piękna

niesamowitego zachodu słońca ..

zaczarowane chwile..

.. i płynę 

w puchatym 

obłoku snu

otulona 

aksamitem nocy

cichy szept

nieświadomie 

muska mnie

oddechem 

zaczarowanych

chwil ..

soczystość chwili..

.. obudził mnie, zsunął kołdrę snu

boski zapach rosy o poranku

kruchością dotyku musnęła ciało 

eteryczna soczystość chwili

kolejny spektakl w teatrze życia

roztacza się .. napełnia przestrzeń

uwodzą i wabią chwile doczesne

spokojem błogości lewituje zieleń

i .. tylko czasem pod strzechą nocy

w zwiewnej sukni z alabastrowej mgły  

tańczą pragnienia z marzeniami

odbijając w lustrzanej tafli życia..

zjawiskowa aura ..

.. mgła rozsnuła białą szatę nad ziemią 

wyczarowała zjawiskową aurę pomroki

gęste opary, wręcz nieprzeniknione

skrywają sekrety złudnych miraży 

przenikam w dziewicze ślady tajemnic

skondensowaną mgłą uśpionego świata

czuję empiryczne muśnięcia wilgoci

milczę, by nie zakłócić echa istnienia

kreuję marzenia i (nie)zrozumiałe słowa

nasączona cudowną feerią odczuć

 podziwiam urzekającą wjątkowość  

kreślę kształty niekończących uczuć ..

szmaragdowa granica..

..szelest drzew miesza się

z szelestem moich myśli

przez uchylone okno

zakrada się oddech mroku

noc kusi tajemną magią

graniczy z czymś niepojętym

tańczą we mgle szepty pragnień

gwiazdy spadają na pościel

oniryzmem zmącona cisza

zapach dzikiej wolności

z którym przekroczę

szmaragdową granicę
wyobraźni!